Er yezhoniezh e vez implijet an termen morfem mann (saoz: null morpheme) evit komz eus ur morfem hag a deu war wel evel ur c'henger bouzar pe diwelus, da lâret eo mannel e-keñver ar fonologiezh daoust ha m'emañ ganti un talvoud yezhadurel e liveoù kevreadurezhel donoc'h, skrivet peurliesañ Ø.
Krouet hag implijet e oa bet an termen evit ar wezh kentañ gant Pāṇini pa savas e bennoberenn diwar-benn yezhadur ar sañskriteg.
Bez' e c'heller lakaat war wel bezañs ur morfem mann dre he c'heñveriañ gant furmoù all an hevelep ger merket gant morfemoù hewel, da skouer e brezhoneg e vez merket unander un anv peurliesañ gant ur morfem mann keit ha ma vez merket al liester reizh gant al lostger -(i)où:
Talvezout a ra ar morfem mann da verkañ an trede gour unander e brezhoneg ive pa displeger ar verboù, da shouer:
Alies a-walc'h e talvez seurt morfemoù mann evit merkañ an unander, an amzer-vremañ hag an trede gour er yezhoù ma vezont implijet keñver-ouzh-keñver gant morfemoù hewel all evel e brezhoneg. Ar saozneg, avat, a implij ar morfem mann evit merkañ an holl gourioù estreget an trede gour unander en amzer-vreman, da skouer:
Peurliesañ e talvez morfemoù mann evit an troadoù nebeutañ merket, da lâret eo an nominativel er yezhoù nominativel-akuzativel hag an absolutivel er yezhoù ergativel-absolutivel.
Daoust ha ma c'hellont kenglotaat, n'eo ket kevatal dre ret avat ur wrizienn mui ur morfem mann d'ur ger amdisplegadet, da lâret eo hep tamm displegadur ebet.